bir acıyı ne olarak çekebileceğimi anlamaya inancım yok,
bilinenin aksineydim, kasnağıma her gerdiğim benimle terslendi.

düzgenin günlüğünü sen yaktın, -ne o, görmediğimi mi sandın
bir tesbihin imamesine asılıp sallanmayı senden öğrendim.
damında kiremit kırdığım her evi ufaladım, senden öğrendim
her şeye bi’ nevi olmanın kiracısı kalmayı üstelik -hayret!

benim boyun noktasını aşıp düşmemeyi bilecek taburum yok,
sayısız haşerat gibi hücuma kalkıyor düşman menzili.

halbuki oradaydım, eski mûsikî cemiyet binasında, ben hırsız değilim
iteklemeyi bileğime dokunmak sanıyordu nesnelerin bekçisi
ne badireler atlattım da senin maharetinle kustum, -hayret!
başımı yastığa çalgımla denk koymayı senden öğrendim.
halbuki, iki şey esastır mütekabiliyet ve süreklilik, hayır devletçi de değilim
seninle meşruiyetin yasalcı mahiyetine yaptığım vurgu, mutlak hükümsüz
bizzat kendin kalabilmek kararının yerindeliği, mutlak hükümsüz
beni ortaladıkları bu müşterek, bu normatif anlayışın alıcısı değilim
birkaç defa daha haybeye yaşamanın keyfini çıkarmak istiyorum, bu iyi!

benim intiharı kahramanlığa sığmayacak bir asker olmaya niyetim yok
geceleri yatağıma gücenecek kadar açık tutuyorum her öfkemi

omzuna oturduğum devi sen ürküttün, -ne o görmediğimi mi sandın
bir köknar selesine düşüp kendimi biriktirmeyi senden öğrendim.
nezaket bir musibetin barınağı olurmuş ancak, senden öğrendim.
hareket edince zincirlerimi fark etmeyi üstelik -hayret!
benim bir rejimin devrilmesine iştirakçi olmaya arzum yok
durmayın, kendi çıkarınızın yargıcı olmakla ılımlayın kösteklerinizi.

hangisi olacağımın tasası sizi yanıltsın, ben dahasını istiyorum
çizmediysem bu çeperi beni hapsedecek diye ürpertimden, tanıyın.
çehremin olmaz bir çizgiye beni sığdırmasını düşündükçe korkuyorum
çiftlenmiş kuleden bağımın kopmasına müsaade etmeyeceğim, bundan.

iyi temennim yok, kimsenin bağışlayıcısı olamam, pervazım sarkıyor,
size, kendi dışınıza çıktıkça acılarınıza tiksinti duymanızı diliyorum
bir de evinizi vurana sırt çevirdikçe kendi içinizden koşmanızı
bir de bilinmez soğuk kuşaklarda anılacak üstün bir ad.

tanrım, beni tek şeyi aralıksız istemekle iflah et.