ilham periyev

allahın açtığı ortalar

dünyanın çatı-katında nələr var nələr yox bilmem
yağmuru izlerim mən parmaqlıklı giriş kattan
insanların bilmədiyi notalarda çalarlar
dinləyirəm
oxumadım nota yazan kitabları
amma bundan da eminəm.

tesadüfler sendense,
hani şu qərib rastlaşmalar,
şu qərib bulmalar köşebaşlarında birilərini,
şu qərib onaylamalar, baş sallamalar
masmavi gözler yaradılmasında bir zarafat var illa
illa bir səbəb giymiştir reyhan üstüne,
kokusu da sinmiştir illa
illa ayaq-burnuyla kaldırılan ortalar gibi,
kafa gollarına sebeb olur gibi
birini sevmem için orta açmışsın illa.

peygamberler de bitmiştir hatta,
ne tarafdaşlık ricam,
ne bi qarşı gelmem var yanlış anlama
peygamberler bitmiştir amma
insanlardan çıxmaz bir nebi, bir resul, okey
amma
dün hördüğün saçlar bugün açılınca kıvırcık olur
bunu da anla.

peygamberle içmişimdir ben o şırayı,
hesabı ödemişimdir peygamberle,
peygamberin peygamberlerle dolu sokağında
sənin süratle üflediğin sevginle sarılmışımdır,
peygamberlerle bezeli,
o peygamber kaldırımına.