Sabah

 

Andromedayla çarpışma günü

Doğrular ve yanlışlar akşamdan kalmayken

Güneşin kamçısı sinsi belirdi pencerelerde

Yataklar ve sokaklar yerlerine geceden serilmişti

Görüyorum diye bağırdı çıplak kral

Gördüm

Şehir yapışkan bir simülasyon oldurulmuştu

Dokunduğum yerden elime pikseller bulaşıyordu

Tek bir organizmaydı ziplenmiş metro insanları

Korkusuz güruhu kulaklıkla yararken ben

Yükselip alçalıyordu zemin kıvamsız bir solucandı

Güruhun bir çift gözü arabesk şarkılar mırıldanıyordu

 

 

Öğle

 

Her şey rayından memnundu payından emin

Bacalar çiğneyip tükürüyordu

Bir kapitali bir fikri bir insanlıkhalini

Sözler yerlere düşüyor kimse toplamıyordu

Yeşilçam oynanıyordu robotik bahçelerde

Ellerime düşüp duruyordu yeşilperde gözlerim

İnsan taklidi yapmayı bırakmıştı kuşlar

Esnaf teklifsiz reklamlara dönüşmüştü

Polis cızırdayarak disney olayazıyordu

Simülasyon hata veriyordu galaksinin endişesinden

 

 

Akşam

 

Güruh bir çift ayağıyla sürükleniyordu surların içine

Asfaltı ve toprağı sildiler küçük tuşlarla 

İrili ufaklı insan parçaları rüzgarla gizleniyordu

Kırklardan bir şarkı çalıyordu hoparlörsüz gökten

Tüm atlar evcilleştirilmişti tüm atlar bize

Fosiller firar ediyordu tavuklar uçabilmişti

Yarılan faylara düştü yazdığım her ses

 

Gökte bin güneşle göz göze gelmiştik

Güruh tam bir küre olmuştu arabesk ağızlarıyla

Piksel pikseli görmüyordu zemin titrek

 

Andromeda

Kollarında alternatiflerimi sorayım diye

Yüzüne baktım dimdik 

Otuz yıldan güzeldi yüzün otuz başka yüz

Ağustos olduk gümbürtü Bach söylüyordu

Bu böyledir son günler böyledir bin yıldır

Eylül olduk çarpışma Van Den Budenmayer

Karanlığın elli tonunu gördüm müziğini kokladım

Karanlığın elli ton ışımasını gördüm uçuşuna dokundum

Tüm çemberler bir oldu kucağında bildim