Uzaklara gitmek isteriz bir şeyler olacak diye bekleyip
Hiçbir bok olmaz
Geriye döneriz yine, bir şey umarız
Hiçbir bok olmaz
Tepeleri tırmanırız,
Bir yere varmışlık hissi içimizde
Fakat aklımızda yine o aynı araç
Beklemekten olma,

Yolun karnına konmuş;
İşte şu trafik yok mu,
Savaşlarda vılzıldayan mermi kovanları mı
Yoksa taşıtlar mı daha ölümcül
Diye düşündüren bana

Sahi, hâlâ mermiler var öyle mi
Öldürmesi için insanın bilendiğini
Veyahut düşman suretinde iğrenç bir düşünce salgınını
Daha adice bir etdelen icat edemedi mi
Ahırlarında düşünecek vakti bol şu gevişçiler
Yani bizler, sen ben
Küçüklü büyüklü, fallus şeklinde mermiler
İstisnasız hepsi sike benziyor
Yahut öykünüyor bir yerinden
Savaşmanın ve elde etmenin şarkısı hep bozuk,
Hiç değişmiyor

Güzel ettik, ayıklandık tüm bunlardan
Bir derede yüzümüzü seyretmeye yolculuk ettik
İyi güzel de, tüm bu bönlük
Yapıcısı gizli, dehşetin üzerine abandığı bu sipersiz manzara
Adı ister Doğa konulsun isterse Tanrı
Ne sikim yicez şimdi biz burda

Güzel bir müzikle yatıştırıyorum kendimi ben de
Diyorum ki şu kumaşların ağırlığı,
Ondan bir salıncak örsem
Tıpkı şimdiki gibi güzel bir müzikle hafiflesem
Bir kaya bile benden daha fazla değişmiştir çünkü
Doğduğu yerde durmakla

Neyse, iletişim olanakları tükenmiştir
Beynim, çehresi dağılmış bir dükkân hatırlıyor
Çocukluğun kırıkları kaynamıştır,
Rahatlık, arkadaş koşturmalarında gelmiştir
O aralıktır, sokağa oyna iliştiğimiz
Belki de halen daha o dükkân,
Ondan etkilendiğim yerdedir.

Sırtımı yasladığım yarı açık kepenkleri
Sanki ihtimal dışı bir şeydir, bilmiyorum
Eşiğine eğilmiştim duvarının,
Gölgeleri bitişikteki, eteğine kıç sürdüğüm
Yapraklar vardı, niyeyse yapraklar hep oluyor
Eh aman, benim tüm diyeceğim, iletişmek ne mümkün.

Dudakları görünce aklıma ağız kokuları,
Ve yazmak deyince aklımıza okunmak geliyor,
Oysa sözün, görülmüş şeydir, büyülere vardığı

Harfler bir parçası mıdır
Nadide bir alfabenin, çetrefil bir dizgenin
Bana pek matah gelmiyor bu fikir,
Neden olmasın oysa
Sözcükler gizlenmek için.