mervenur güngör
boynumda яen geyiği horluyor
‘yer mavi, gök yeşil iken’
gökyüzünden yollar geçtiğini
ama göremediğimizi -belki bizim de
gökyüzünden geçtiğimizi /diyor um.
yanımda bir ruh bilimci /diyor.
b i n b i r k e r e i k i k a ç k e ç i ?
/kaçırdım sanıyor keçileri.
/kaçırmadım.
binbir kere iki keçi-yi altına
/kaçırttım *ben giray-ın
sonra da bir olta takımı alıp donundan tutmak için
biboklar yedim. yedikçe ot mee ledim.
ve her mee leyişte bir mühür bıraktı
saçlarıma -yatakaltıcin lerim.
ve yaşlandım sandı annem.
-ensesinden asıldı kapı koluna ablam
ve ağladı annem.
okunacak dualar buldum. *ben. ne rahmanlar ne rahimler.
-şimdi çok yalnız hissediyorum.
kocaman morluğunda bacağım
kırıyorum üzerinde badem eziyorum
parmak boğumlarımdan boynuzlar çıkartıp
koyuyorum ocağa mememi *ben
badem badem badem eziyorum.
-süt içine bir t u t+am hatmi çiçeği
bağlıyorlar ayaklarımdan tavana.
sanırım yaşamağa pek-
badem badem badem. kalıyorum.
/kaçırdım sanıyor keçileri.
-yanımdaki ruh bilimci
oysa peygamber yutmuş balık olduğumdan bahsetmiyorum.
-henüz değil hareketsiz duyargalarım.