mervenur güngör

boynumda яen geyiği horluyor

‘yer mavi, gök yeşil iken’

gökyüzünden yollar geçtiğini 

ama göremediğimizi -belki bizim de 

gökyüzünden geçtiğimizi /diyor um.

yanımda bir ruh bilimci /diyor.

b i n b i r   k e r e   i k i    k a ç   k e ç i ?

/kaçırdım sanıyor keçileri.

/kaçırmadım.

binbir kere iki keçi-yi altına 

/kaçırttım *ben giray-ın 

sonra da bir olta takımı alıp donundan tutmak için 

biboklar yedim. yedikçe ot mee ledim. 

ve her mee leyişte bir mühür bıraktı 

saçlarıma -yatakaltıcin lerim.

ve yaşlandım sandı annem. 

-ensesinden asıldı kapı koluna ablam

ve ağladı annem. 

okunacak dualar buldum. *ben. ne rahmanlar ne rahimler. 

-şimdi çok yalnız hissediyorum.  

kocaman morluğunda bacağım 

kırıyorum üzerinde badem eziyorum 

parmak boğumlarımdan boynuzlar çıkartıp 

koyuyorum ocağa mememi *ben

badem badem badem eziyorum. 

-süt içine bir t u t+am hatmi çiçeği

bağlıyorlar ayaklarımdan tavana. 

sanırım yaşamağa pek-

badem badem badem. kalıyorum. 

/kaçırdım sanıyor keçileri.

 -yanımdaki ruh bilimci

oysa peygamber yutmuş balık olduğumdan bahsetmiyorum. 

-henüz değil hareketsiz duyargalarım.