emrullah şekerci
görücü usulü kiralık katil
good morning with the dick raised
şimdi nereye kalmıştık ve buna ne ağlamıştım he
göğü açıyorum güneş doğuyor -üşüyorum.
ekmekler ve her şekilde şarap!
kokusu yineler bir sancımayla ellerimi yararak
tıkadığım boğazlardan
topuklara kaplumbağalar ya da kanatsız bir şakayık biçiminde
cağnım sovyet yıllarında kocacığım hep beni beklerdi
(kadim bir alışkanlık olarak cinayet işlemek)
modern sanat diye bir şey yoktur, çünkü her şey modernin üzerinedir
ve muhtemelen bir zamanlar en modern maskeyle dolaştığım sokaklarda
gerçekliğimi duva.RAR. bantlıyordum. ama ne tesadüf
üstelik katarakt bir zemine işlenmiş gerçekliğim de belli belirsiz ha ha
put your ass on my dick, I’ll open up. ya da seni seviyorum
işitilmiş düşleri, kırılmış uçları, yansıyan aynadan, her şeyden
beni beğenenler mailime bir posta bıraksın lütfen
tadıma varmak üzereyim!
paris muz cumhuriyetinden, çilekli davlumbaza, rastlantısal sayıklamalar
tüm bunların içinde -hakkaniyete en geniş çatışmam çün
kuşandığım sınırları aşıyorum, ne kadar problemliyim
görünenin aksine kendime hep hiçlik ettim
seni de kurtarmamışlar
ne güzel
neden ben: birbirlerininyaralarında yeniden doğanlara
aldandığım ayna
neden düş: kendime biriktirdiğim nefrete imrendiğim kadar
yankılanmıyordu gece
neden ses: gözleri görmeyenler için bluetooth kulaklık
şimdi müptelasıyım kaygunun bir abdal olarak
inceden uzatıyorum şeriatımın dallarını
gören gözlerin doğrulduğu yerde, aisthesis kaygılar, biraz heidegger
diyorum, maalesef. onlar onlar için cenaze töreleri biriktirmişler
iki kötülükten biriydi bir kadının içinde
gürültüyle hatırlanmak
ölümü arayabilir insan eğer görebiliyorsa
-kendini de bulandıran bir doymuşlukla
buna beni dar eden kalıplardan bir düşünce sağlayan
gördüklerini kendine hatırlatır piçimde dağılır saçmalar
duchamp’ın ölçütü, pollock’un kaygısı ve
da da da da da da da da da da
insan olmak üzerine kendimden kendimi parçalıyorum
ve sansürlenmiş memeleri avuçlardan da taşk taşk
işte, ne güzel fışkırıyoruz
the end of a dream olarak.