ömer burçin özkişi
kamera arkası
tahterevalli yükseliyor contalar gevşek
cinnet çocuklar katliama yürüyor
denize girdim ayağımın altında vatoz
babam içkiye başlamış tekrar
annem ellerimde can veriyor
borsa çöktü- bu umrumda değil
tefeciler kapıma dayanmış- evde kimse yok
sevgilim aldattı gitti- tüh
minübüs ineceğim durağı geçti sesim çıkmıyor
kasiyer para üstünü eksik verdi sesim çıkmıyor
bir adam eşini dövüyor kameralar kayıtta
herkes kayıtta kadın sanırım ölüyor
altıma işiyorum yıllar sonra- bu tuhaf
lityuma başladım hoş geldin tremor
saçlarıma fön çektim yağmur başladı
deprem oldu istanbul enkaz
tsunami enkazı yuttu-yuh artık
yaralarımızı kızılay saracak
kolombiya’da karşı-devrim
intihar ettim ölmedim
hedef 2046 allahın izniyle
ilk uçağa binişim hoş geldin türbülans
ekt’ye girdim elveda hafızam
boktan şiirler yazıyorum
kestik! diye bağırsa ya biri
hiç halim yok