berk kaan önal
kapı kulu
Güzelliğin elinde değil bozamazsın
Moda neymiş?
Bileğinden çıkar Paris, Milano
Haritalar
Kaybolmuş aşıkların şehrinden
Onları sen attın doğal yoldan
Bilmezsin tabi
Ceylan postunda kurt da değilsin
Kendinsin
Ama yola çıksan bulamazsın
Tahttan çıkılan yollar idamın
Kıvırcık teller ki sırat köprüsü
Her birini ilmek taksan
Öldüremezsin
İlahiler söyleten, orglara
Asırlardır bir azimli dalgadır
Bir parmak darbesiyle yalıyar
Görenlerin ince kumlu sahillerinde
Birkaç boğumda hapsolup boğulmamak
Suya düşmüş bir sinek gibi
Tek yolu buz tutmak
Gözle görülecek olsan
Tapılası değilsin biliyorum
Gereği buysa doğanın
Damarlarımdaki aciz kanda mevcut
Evrim bile sana doğru yol alırken
Yola düşmek bir tercih olsa
Kemal- i dereceyi akli kuvvetle
Çünkü ben senin için doğanım
Uğrunda yaşamak adım adım bir ümitken
Ölüm en büyük mağlubiyet
İlk defa sınırlara taarruz
Tüm savaşlarımı boş verdi bana
Gel dediğin yolları surla örmüşsün
Ama çıkacağım odana
Bir süvarinin azminde teslimiyetle
Bir gedanın ümidinde mecburiyetle
Babasız büyümüş bir çocuk gibisin
Kadınların ustalığı, doğuştan
Elinle kurdun bu tahtı
Omuzlarımıza
Görürsek yıkılır düşeriz
Duyumsamak
Bir de düşlerimiz