zeynep yıldırım

kırk gün yas

Vitaminim bitmiş B12 iğneleri
D vitamini, demir, biraz da folik asit desteği
Kendimi her topladığımda göz pınarlarım hisleniyor
Eksikleri tamamlamak sonsuza kadar zor
Aksiyon! Ayağım burkuluyor, akşamüstü acile düşüyor yolum
Buz kompresi, jel takviyesi
Oku bana anne nazar değiyor

Sonra denize akıtıyorum kanıma karışan zehri
Tuzakları, tapınakları, tanrıları
Suda yansımasını seyretmekten baygın düşenlerin
Boşluktan boşluk beğenenlerin aradığı rüzgâr bu mu

Hassassın ve dünya sana göre değil. İşte iç sesim
Pinterest sürekli şunlara da bak diyor
Yani herkes bir şeyler söylüyor

Paldır küldür yaşamakla meşgulüm
Bugün yine vapurda yanıma oturdu usulca. Dert arkadaşım.
Milyonlarca parçasını kaybedişi…
Kolunda ısırık izleri. Özel hayata müdahale. Sustum.

Yanımda “Beni yaratan elbet yolumu gösterir” yazılı kelebekli defterim
Düğüm boğazımda, düğmeler cebimde
Bu günah benim değil, kefaret?

Dünya bu kadar dertli
Biz incir çekirdeğini doldurmaz kavgada yenilenler
Geçti günler, gülden uzak

Dört mürekkep
Dört inanmış adam tabutunu taşıyan
Dört duvar sevmiyorum
Öfkenin mızrağı stentli kalbi andırır sevmiyorum
Kırk gün yas! Ellerinden uzak
Seni artık sevmiyorum