ismail demir

kumarbazdın

Beklemediği yerden vurdum
kırdım ardışık yelkovanın kolunu
Yüźdük yüzdük kuyruğunu kaybettim
Çamurdan zengiler yaptım kendime yedik acıkınca
Ayaklarımı kaşısana

Bırakmadın. Görünüp geçtim hayatı zamana oryantasyon süreci.
Dili kopuk vaha çöktü akşamın üzerine.
Söyleyim sesim dara düşsün
söyle yarım kilo kuru görüntü.
İstedim yarına aldırdım unuttuğum akşamları, kumarbazdın kiraz mevsimini söküp geçtim.

Uçsuz budaksız koca bir odun içimde kıymıksız
Duvarları kırıştırdığım o evden uzakta şimdi
Tüm levhalardan aşağı sarkıyorum
Renksiz tuzu kuru çöller tarifi
Arkamdan döktüğün suyun kimyası değişti
Kuyunun yanağından öptüm derine yapıştı
Kanıma harekeler doldurdum çalkalandı içim yayvandım
Açtım kitabı dua ettim erittim koluma taktığın ceketi
Düğmelerinden kolye iliklerden rüzgar yaptım
Suyunu sıktım çöle vaha getirdim susuzluğum dindi
Kurudu böldüğün ayna

Daha önce hiç ağlamamış birini tanıdım
Eğildim hikayesine hır çıkardım
Oydum gözlerimi eline verdim
Tutmadı birlikte yaktığımız kına
Gülünç şeyler öğrendim seni unutmadan
Çoraplarımla uyumuyorum artık

Sana bunları ziline basıp kaçtığımız o evden yazıyorum
Baharla evlendik iki çocuğumuz oldu
İsimlerini ben koymadım biri zeliha biri hasan

Tütsüledim sandığa koydum sardığın cıgarayı
Yaptığın dövmeyi sildirmedim
Aldım yeni bir sırt kendime
Nereye döneceğimi unutturan
Öpülünce çizilmeyen saydam kokusuz
(Kaşıntı kaşıdı tu ka ka ters şeritte evliya var aman hızır canım hızır yetiş hızır sok bizi hizaya göm hızır)

kaşıdı kaşıntı tu ka ka
ta ka ku ra hazıra beş
Boş kafa ku ka leş
(Beklenmedik bir etki görüldüğünde lütfen doktorunuza başvurunuz.)