göçerken Kars’tan İstanbul’a

annem, güzel kadın, dedi ki:

yaşıtlarınıza, gördüğünüz tüm çocuklara

kardeş, diyeceksiniz İstanbul’da

 

inanç besledik sözüne anneciğimin 

yüzümüzden okunmuştur o saf inanç

kardeşim sümüklü Uğur’dan

küçük ağabey edebaz Güçlü’ye

 

büyük ağabey Hakan’ı hayal ettim bir an

istanbullu sayılırdı ta o zamandan

o da, kardeş, demiştir her an

İstanbul’daki akranlarına an be an 

 

ki biz kardeş demeyi Kars’ta Azerilerden öğrendik

onların Hıdırellez ateşinden

biz kardeş demeyi Malakanlardan 

paskalyalardan, pişilerden, beyaz patateslerden 

biz kardeş demeyi, ekmeğini uzatan Azegillerden öğrendik 

şiirler vatanım der kardeş demezdi

 

ben, kardeeş dedim bahçede çocuklara

topu atsanıza

bahçedeki çocuklardan biri Ayhan

kardeş ne lan, dedi

acaba, dedim, lan ne demek

kardeş, karındaşındır da

lan ne demek

soramadım, lan ne 

 

bahçede top oynayan çocuklar

bu geçiyor gözümün önünden

ama lan ne demek

bu soru takılıyor aklıma:

kardeş Ayhan, lan ne?

 

Mart 2021, Taxim