Deniz dilimleriyle hiç bir galoş.
Yüzmek sakat kalmak yürümediğinde.
Ardiye yanmış dilim Antarktika’yı üflemişler
Ben kumandadaki av tuşu,
Ölçü şu beni severken ceylansam değiştirme.

Sütüme bir kabuk ve bir ülke
Çünkü orada kolay kırılmıyor Hindistan cevizi.
Bacaklarımın yeni açılmış pergelliği
Etrafımda dönse yalnız bir bacak
Bu madeni dünyayı yuvarlak çizmeye yeter.

Yavru ağzım büyüdü kuş tuttum bu rengi.
Semahım, eve döndüğümde ıslık çalmaya takıntım olmalı.
Ama betondan kuşku yıkılacağım, ev ham.

Kornaya bas gitar buralardan
Araba, rock klişe bağırma bana.
Daha midemle kalbimin arası erkek arkadaştır.

Elimdeki fotoğrafı kendime döndürerek diyorum ki özlem
Elimdeki silahın namlusunu
kendime döndürerek diyorum ki selfie
Kalbinin yerine domates koymuştu bu kadın
Duygu artık vegan besleniyor diye.