tekerleğin bulunması aferin. bisiklet keşfine aferin
fotoğraf çektirmiştim arkamda toros dağları
ve bir salcano yanı başımda
fotoğrafı yakmışlar, en mutlu anımdı. aferin

acılarımız bize geri döner, acılar acıkır
harlayıp yeniden boy atmak ister kavak kadar
bellek radikaldir. kuytu odalarında
siper kazsan da, on beş kilometre sürüp ıslıklı duş alsan da
şahane roketini ağzına indirir
ballı sütüne bir şey olur, tadı kaçar.
uykun kaçar. biriktirdiğim ne varsa etrafa dağılır
Henry Şarapnel, sana da aferin.

hep böyledir akvaryumdaki kulaçlar sayılmaz
böylelikle altı yaşından çok da uzaklaşamazsın
sabah sana yem verdiklerini unutup
akşam, dört yem daha atsalar ölürsün
suyun üstündeki ölü balıkla ne kadar bakışılır
analize gerekli bilgi bazı ünitelere yetersiz
ikna, eylemin sonucuyla değil aktarımıyla ilgilidir
gömülmeyen hiçbir şey ölü değildir, bu böyledir.

mikelenjelo’ya verdikleri malzemenin aynısını
sana verirler. davut’u yontmanı isterler mermer bloğa.
hayır! iç mimar olmak istediğini söylersen
o store perdeyi asma görevi sana verilir. bu hep öyledir
yeteneğin karşılığındaki eylem en aza indirilir
minik restorasyon minik bilgi toplumu
midyum kapital, larç ego imhası. tork gücün yüksektir
ama seni hep konya ovası’nda sürerler.

düştüğüm bisiklet bana geri döner
koşulsuz güven duyduğum bumerang akıl
riski güvenle çerçeveleyince o bisiklet düşürmez sanılır
güvenen kişi kendi kaderine manevi bir
rehine vermektedir. güvenen kişi yok hükmündedir
dört teker sürmem gerekir toplum denen aldatmayı
yetenekten değil fazla güvenmekten iki teker atılır
düşersen türkiye seni yalnız bırakır. düşen
doğrulması için değil düştüğü zeminde yaşasın diye yalnız bırakılır
düşen yalnız kalır.

kan aferin. yeni pantolonum yırtıldı aferin
büyümeme izin verip ama emin misin diye sorana aferin
böylelikle altıncı yaşımı yakmışlar, en mutlu yaşımdı, aferin.