azimet avcu
seninle etkileşemiyoruz
X: Karanlık bir toz bulutu arkasından gelen kolu kopmuş adamlar gördüm.
Y: Hayır, kimseler gelmedi öylece karşıya bakıyorduk.
X: İnsanlar çığlık çığlığaydı, telefonumla fotoğraflar çekip videolar kaydettim.
Y: Hayır, telefonun çantandaydı dakikalarca çaldı ona dahi bakmadın.
X: Polisler yerlerde birilerini sürüklüyorlardı, bayraklar ayaklar altındaydı.
Y: Hayır, polis oraya hiç gelmedi. Sadece çocuklar oynuyordu sokaklarda.
X: Bombanın patladığı anda hainler öldü diye birileri sloganlar atıyordu.
Y: Hayır, bomba patlamadı kalbin hızlı atıyordu, onu bomba zannettin.
X: Elimden tutup savaştan uzaklaştırmak yerine savaşın içine götürüyordun.
Y: Hayır, bayılmıştın ve sayıklıyordun seni kucağımda taşımıştım.
X: Saçlarımı diplerinden kesiyordunuz, bütün savaş suçluları gibi tek tip elbise vardı üzerimde.
Y: Hayır, seni yıkayıp yatağa yatırmıştım. Saçlarını tarıyor, ellerimde çoğalıyordun.
X: Sloganlar içinde kötü toplumsal şiirler okuyorlardı meydanlarda.
Y: Hayır, ben lirik cümleler kuruyordum ağlamaman için.
X: Sana göre neden her şey bu kadar normal?
Y: Sana göre neden değil?