Archive

yıkıntıyı bulunca. – mehmet akif günerigök

I. bana anlattığın o günü unuttum şiire böyle başladım böyle bitsin isterdim böyle deyince bak bir dize oldu tanrılar konuşmuş tanrılar ölmüş çünkü böyledir insan ölür büyük anlatılar tarihidir yıkıntılar arada aşk hikayeleri ile süslenir denizlere açılan genç bedendir o. [onu unutmak isterim. halkın konuşması bitti. sansürlendi. uzun geceler geçti. taşra baskısı kitaplarda olan ayrıntı geldi hayat ...

geç kalmış özür

dağiçleri. senin kendini dünya sanman. okyanusta en derin noktaya kalbini koyman dünya budur deyip kendini hatırlatman. hayır sen olamazsın içe düşsen, dışa düşsen varıp soluklanacağın yer neresi? eski olan şeylerin zamanla güzelleşmesi bunu düşün işte taş dizerken yontarken eksik bir düş anlattın durmadan yorumlamamı istedin nasıl dünyanın sonuna vardım dedin dünyanın sonu nasıl gördün ama neyi anlattın kekeme gözünle sen ...