Yaş hakkında yazmak için, bir şeyi alıp
kırman gerekir.

(Bu her zaman genç kadınları sevmiş bir sanattır.
Ve sessiz olanları.)

Bir dal, belki, çiçek açmış bir kız gibi. Koparılmış.
Özüne yakın bir yerden.

Sonra vadedilmiş bir yazı boylu boyunca kes. Devam et. Köküne
kadar kes.

Bir ilkbahar öğleden sonrası kapına gelecek, her anne gibi
kızgın. Görmezden gel onu.

Şimdi sentaksı al. Onu da kır. Geriye kalan senindir
ve sen sadece:

Ölü bir ağaç. Gelecek. Meyve vermeyen. Ya da
aklından bile geçirmeyen bir şeysindir.