tam karar alacaktım polisler geldi
bu seferlik kararımı mahkeme versin
bir dahaki sefere viyana’yı kuşatalım
kuşattığımız yetmesin kuşakları boyayalım
öyle bir boyayalım ki
“gökkuşağı yasaklanmasın”

ne güzel slogan attım değil mi
aslında hiç sevmem böyle şeyleri
bazen bisikletten düşüyorum
bacağım kanıyor elimde ekmek poşeti
niçin boğazıma takılan nimet değildi
mütemadi suçların faillerini
salih amel işleyen kullarından
daha çok seviyorum diye mi

aynı anda birden fazla hazzı tatmanın tedirginliği
asla unutmam deyip de unuttuğum cümlenin fiili
korkuluk deyince aklıma gelen demir tutamaç
mezarlıktan çiçekleri koparan şehirli
bazen toprağı eşeleyen köylü
bazen toprağı eşeleyen domuzların altındaki ölü
dişimin arasına kaçan susam
üfleyip de söndüremediğim mum

belçikalı yönetmen hotel rwanda filminde
hutu hutu pense tutsileri yerse oynadığı için
Süleymaniye`de Bayram Sabahı
belediye üstüme döküyor asfaltı
devlet dediğin vatandaşını kamulaştırmalı