furkan cesur
adaletsizlik
Ben, münkesir bir kafir
Küskün bir tümülüs,
Ey Naziriler! Solumda neredeyse öpüşecekken,
Halaha tam çiğnenecekken,
Dayanamadım; kayıtsızlığa, kitapsızlığa, kadınsızlığa.
Oflamam sanki bir molotof,
Kör şahit olunca o mavi aleve
Zannetti kendini bir deve.
Geveledi iki söz, sürgün ettiği yer sanki bir Moskof.
Katil Musa gibi kaçtım, dönmedim de geri.
Geride kalan sadece birkaç tane yahudi.
Ağlıyordum, tutamadım kendimi
Görmesinler diye indim sinsi sinsi
Gözlerimin sebeb-i vücudu olacaktı eşk-i revan,
Yetişemedim, buldu beni boyalı bir canan.
Konuştu benle, anne oldu bana
Karşılayamadım, hala arıyorum bir mana
Döneceğim herhalde geri ya da atacağım kendimi.