anatolia kaçıyorum
bak şiire bile başlığıyla başlıyorum
devleşme kanserine yakalandım sakin ve iyi huylu evresindeyim
oralarım büyümedi
herkesten daha büyük gözüm oldu SEYAHATLER BENİ AĞLATIR diye bağırdım terminalde

üzerine türkü yazılan alonjların yanağıma zımbalandığı
bu büyük lafları ettiğim yerde
yalnızca mega yataklarda w şeklinde uzanıp çiftleşmeyi beklerken anatolia hissetmeyeceğim

böyle diyorum ama hissedeceğim. nikâh masamızda aramızdaki borges büstüne sen devletsin diye
bağırdığım, kafalarınızın değiştiği ve borgesle evlendiğim rüyada bile öyle hissettim

ayrılık ve ölüm gibi şeyleri yüksek sesle konuştuğumuz tek izin gününde
bunları konuşacak kadar slowmotion itiraflaştığımız için gecesinde yatağımız kızıl deniz gibi ayrıldığında
kilotlu çorap giyip pişik olduğumda
yeni doğacak kardeşimin 22. yüzyılı görme ihtimalini hesapladığımda
kuşlarla sırf fotoğraflarını çekmek için kuş dilimi başlattığımda
yine sırf alanıma dahil etmek istediğim için garantörlüğünü üstlendiğim alışveriş listelerini hazırlarken
öyle hissettim

aklıma geldiğin her an seni seviyorum yazıyorum anında ben de seni seviyorum yazıyorsun
eminim sana göre bile biraz
anatolia kaçıyorum