LOUISE BOGAN
ayrılık sözleri
(words for departure)
ÇEV: SİMGE MERAL
Hiçbir şey hatırlanmadı, hiçbir şey unutulmadı,
Uyandığımızda, vagonlar geçiyordu sıcak yaz kaldırımlarından,
Pencere eşikleri ıslaktı geceden kalan yağmurdan,
Kuşlar dağıldı ve grotesk ağaçların arasındaymış gibi
baca külahlarına kondular.
Hiçbir şey kabul edilmedi, ötesi görünmedi hiçbirşeyin.
Kısık sesli çanlar ayırdı saati saatten,
Öğleden sonrası serpiştirdi serinliği
Ve sokaklardaki insanlar bir araya geldi ıssızlaşarak.
Mağaza önünde bir ay ve ışık vardı,
Ve bir su baskını gibi inen alacakaranlık.
El kenetlendi ele,
Alın yine de selamladı alnı –
Hiçbir şey kaybedilmedi, sahip olunmadı hiçbir şeye,
Ne bir hediye, ne de bir reddediş vardı.
2.
Hatırladım seni.
Bir zamanlar ziyaret edilen şehir değildin,
Ne de koşarken arkada kalan o yol.
Şehvet kadar anlaşılması zor
Çiğ ve küllerden daha hafiftin.
Sen kabuktun,
Ve beyaz-sulu elma,
Bir şarkı ve müziği için bekleyen kelimelerdin.
3.
İlk adımı öğrendin;
Benimkinden başkasına git.
Birlikte ol; ye, dans et, ümitsizliğe düş
Uyu, tehdit altında ol, dayan
Bunun yolunu bileceksin.
Ama en sonunda, küstah ol;
Absürt ol –kısa kes veda ânını;
Deli ol—konuşmaya müsaade etme sadece
Sükûnetten bir taze çiçek giy.
Sonra uzaklaş ateşsiz ya da fenersiz.
Bırak gidişin biraz muamma olsun.
Nothing was remembered, nothing forgotten.
When we awoke, wagons were passing on the warm summer pavements,
The window-sills were wet from rain in the night,
Birds scattered and settled over chimneypots
As among grotesque trees.
Nothing was accepted, nothing looked beyond.
Slight-voiced bells separated hour from hour,
The afternoon sifted coolness
And people drew together in streets becoming deserted.
There was a moon, and light in a shop-front,
And dusk falling like precipitous water.
Hand clasped hand,
Forehead still bowed to forehead—
Nothing was lost, nothing possessed,
There was no gift nor denial.
2.
I have remembered you.
You were not the town visited once,
Nor the road falling behind running feet.
You were as awkward as flesh
And lighter than frost or ashes.
You were the rind,
And the white-juiced apple,
The song, and the words waiting for music.
3.
You have learned the beginning;
Go from mine to the other.
Be together; eat, dance, despair,
Sleep, be threatened, endure.
You will know the way of that.
But at the end, be insolent;
Be absurd—strike the thing short off;
Be mad—only do not let talk
Wear the bloom from silence.
And go away without fire or lantern.
Let there be some uncertainty about your departure.