Yengeç kanatları taktı kendine
Başı köklerine bağlanmış gece
Oturdu kına yaktı
Zorla gelecek dertlere düşkün

Duvarla aramı yaptı gece ne o bana sırt
ne ben ona kamberim artık

Yüce dağ krallığında ottan döşek
Yastıksız uykular kesilen ormanlar yok
Ölüm aç sevgi tok dilden geçirdi kılıcı
Batırdı çamura ıslık çaldı durmadan
Kılıçta sağlam durdu gece
Her el duydu bu kaşıntıyı
Benim kılıç kendi şarkısını söyledi
İşitenlere selam olsun

Ne yaban ne orman cini

Bahçede bir selvi tek başına selvidir

Masal okundu türkü söylendi
Kulaklar kaşındı dil döndü
Çorba kaynadı dümdüz hece
Karışmadı dip dibe olsa
Tutuldu kevgir daldı çorbaya
Eli boş üstüne leke

Bahçede bir selvi selvidir selvi