liman mehmetcihat
günbattı marşı
Gün battı diye başladı. Birkaç küçük piramitle mısır
yakalamanın dolar artışından daha büyük olay olduğunu düşündüm. Ekmek, canlanma umuduyla tarihe inerek öldü. Düşesin köylü bakışlarından korkmamak mı, mimli bir ilimdir. Başka ramyuna alışmamış olmak, sarı yeşil nantes’ıma zarar veriyordu. Bankanın darısının başına, darısının bol olduğu anlamını verememiş, yuh yuh şarkısıyla içmiştim. YKY şiir balyaları içinde şeyleri doğasından ayırdım. 87’liyim, sekste deliyim.
Tam takır kuru bakır memleketim. Kurtarılmak ister misin. Zehirli etiklerden. Ravent senin bağrından çıkar. Ama bunun tıbbi ravent olması için sana birtakım işlemler uygulayacağız.
Zehirli etiklersiniz. Zehirli etiklersiniz. Ponzilere çalışan.
En etikli zehirlersiniz.
Counter’da bunayabilme yeteneğine sahiptim. Bir gömlek altında. Dadım, köy şuarasının son çuvallarında bulduğu kefen parasını ütülemişti. Merit Royal’de piyano çalıyor. Bana sorarsan öedipus’tan kaçıyor.
Rainden yağan uhu, insanlarla aramdaki bağ.
Bağlı kano çubukları gibi. Bindik gidiyoruz işte. E ama bu faşizm? Napiyim. Dexter benim değil ki üleşme özürlüleri avlattırayım.
Gün, ganjdan çıktı geldi. Zor bir kamü ve şefim bir hitap, dere-kanlılar uçtukça kurudu, sobada yahut güneşte yandı. Ve battı. Biz de uyuduk. Yurdumuza faşist dolmuş. Neylersin. Gün ola harman ola.