mesut barış övün

kasada çocuklar

hava güzelken ve saatler uygunken
yürümeye alışık olduğumuz yol
kış gelince uzuyor önümüzde
pabuçlar yapış yapış
paçalarımız çamur içinde,

soğuk sabahlarda
Turgut abinin kamyoneti
götürüyor bizi okula

kamyonetin açık kasasında
şakalar yapıp duruyoruz
sağa sola savrulmamak için
demirlere sıkıca tutunuyoruz
yağmur yüzümüzü ıslatıyor

bazı sabahlar geç kalıyorum
kamyonet durup beni bekliyor
lojmanın önünde
okul çantamı sırtlarken
pencereden görüyorum:

kasada çocuklar