mesut barış övün
kasada çocuklar
hava güzelken ve saatler uygunken
yürümeye alışık olduğumuz yol
kış gelince uzuyor önümüzde
pabuçlar yapış yapış
paçalarımız çamur içinde,
soğuk sabahlarda
Turgut abinin kamyoneti
götürüyor bizi okula
kamyonetin açık kasasında
şakalar yapıp duruyoruz
sağa sola savrulmamak için
demirlere sıkıca tutunuyoruz
yağmur yüzümüzü ıslatıyor
bazı sabahlar geç kalıyorum
kamyonet durup beni bekliyor
lojmanın önünde
okul çantamı sırtlarken
pencereden görüyorum:
kasada çocuklar