bulunduğum yerde bir oluş var diyorum
sırtımdaki enkazlara kronometre takıyorum
zaman beni teyeller çünkü bir bitiş vardır
en güzel koşuysa elbet sırtımda devrim vardır
zoroluş. kayboluş. hiçoluş.
fazla keramet sahibiyim herkesin acısını sırtlıyor gibi
sence de öyle değil miyim müberra
tam da şu an buraya bir ağız çizilmeli
buraya dişleri körelmiş gibi
benden sana daha yeni bir şeyler örmekten
daha az önceki üzüntüden döndüm

sağlığıma bıyıklı bir bakan atadılar
komşuma kirlerinden müberra bir müberra
çünkü müberra da kendi içinde bir oluştur
gel seninle en başa dönelim
televizyonda adnan şenses’in yanında ağzını bulamayan
bulduğunda da rakıyı israf eden adamın zamanına
ey müberra gel her mescitte ziynetimizi takınalım

beni kendime bilmem kaç defa oldurdular
beni kendime bilmem kaç defa soyundurdular
meme kadimdir. meme gazabın işaretidir. meme olan ve olduran

garip evler tanıttılar bana
bak burası dediler gibi
gir içine ol olabildiğin kadar gibi
seyreyle cümbüşü sessizliğin hükmünü

müberra yarın da o evde misin
pascal kişinin tanrı varmış gibi
hareket etmesini söyleyen kişidir
sen evde kendi tanrını mı yaratmaktasın
çatın varken. baban varken. kapı tıklatması varken
yenisini yapmaya gerek yoktur. haklısın

kedileri sevmek. kedileri tapmak
şairin olmazsa olmaz varoluşudur
elbet bulunduğum yerin bu oluşla bir alakası yoktur