MUSA GÜNERİGÖK

kendi adıyla anılan

hayret edelim mi yeniden
hayret ile taş.
tabiatın müziğini işitmek için
bir takımyıldızına dönüş diyen sesin
gidelim mi peşinden
arınıp sirkten düşten et tadından
düşünce denen madenden
taş

taş
zamanı ve ustam olan şarkıları düşün
acının taşkapısını, ölümün getirdiği önseziyi.
asma dallarına bırakılan o ceylanbakışı.
hayır, ben tapınakları sevmem
kanın iç ekonomisini resmetmek için
nehir melekleri değil onlar
taş

ve hiçbir resme yansımamıştır
bir Parmenides de değilim ışığa uçarken geceden
neden daha güzel çınlamasın
neden daha güzel taş
pranga kalplerde değil dünyada
benim şarkım da iner ağarmış denize
şiş ayakları tetiklemek için
taş.

fikirli ölümlüler arasında
ben de hiç batmam
ben de hiç denizsuyu içmedim
ben de hiç
taş.