Solvay’de bir rockstar
bir fotoğraf, yirmi dokuz kişi var
varlığı açıkladılar
ama, belki, yoktular.
Dört şarkı söylemişti,
Solvay’de bir rockstar

Dudaklarımda iki yarık
anlattıkça çoğalan,
bir dinlerse farkına varan
ve geçmişi değişen anılara turnike
“can quantum-mechanical description
of physical reality be
considered complete?”

rockstarın ömür boyu dalga geçtiği
talihsiz bir şarkı
öyle bir parça ki
kuantum yersizliğinden kurtarmaya
çalışmak gibi materyalizmi

yokmuş gibi evrenin yegane bir direği
dudaklarda bir şarkı; nonlocality.