osman hasdemir

seyrin bir bölümü ve sonu

-yelkenler büyüyor
güneşin günlerce
aynı yerde durduğu tek bir günde

yardımları bir koldan
yükleri pek ağır olarak

tablası gergiden
kazınmalı toprak büstlerine
tam da bu yılların rüzgarı
baca perisi formuna

canlılığın aradığı
ta dönüşümün kökeninden
taşıp buhranın perdesini çekince
bataklıkta kürek takımı
donan çamurda
ibadetle çömlekleşme

vahdetim belirgin
canlı canlı gerçek bir hayat

ağırlıklı beden kalıbı
insan çenesi mengenesi
yücelme panayırının kantonları
ve titremeyle dönmenin
metredeki o pusulaya

kalbursuz incelmekle şeritleşen
yeğin uykularla
kıvrılma ve sonlanan herhangi

çakıldak tellerde yün yerine
topar koyunun altındaki
kum bu günün anısına daha ufal
ki yükselsin ömrü cansızlığa özendiren
garanti süreli insan nakli

-ne diyorduk en son
hah bakın şu yelken gölgeleri denizin
tam en güzel derinliğinde