osman hasdemir
seyrin bir bölümü ve sonu
-yelkenler büyüyor
güneşin günlerce
aynı yerde durduğu tek bir günde
yardımları bir koldan
yükleri pek ağır olarak
tablası gergiden
kazınmalı toprak büstlerine
tam da bu yılların rüzgarı
baca perisi formuna
canlılığın aradığı
ta dönüşümün kökeninden
taşıp buhranın perdesini çekince
bataklıkta kürek takımı
donan çamurda
ibadetle çömlekleşme
vahdetim belirgin
canlı canlı gerçek bir hayat
ağırlıklı beden kalıbı
insan çenesi mengenesi
yücelme panayırının kantonları
ve titremeyle dönmenin
metredeki o pusulaya
kalbursuz incelmekle şeritleşen
yeğin uykularla
kıvrılma ve sonlanan herhangi
çakıldak tellerde yün yerine
topar koyunun altındaki
kum bu günün anısına daha ufal
ki yükselsin ömrü cansızlığa özendiren
garanti süreli insan nakli
-ne diyorduk en son
hah bakın şu yelken gölgeleri denizin
tam en güzel derinliğinde