dilara elitaş
sokakların ilahi altyapısı
Bazı kaybolmalar tedavülden kaldırıldı
Tanrı adresi yasaklamaz
En fazla iki duvarlı bir yerde olmalısın
Tanrı çatısızlığı gözardı edebilir
Kaldırıma oynak bir katık olarak
Saatleri başkalarına bırakabilirsin
(Hayır, o gözümü kullanıyorum alamazsın)
Önümden yürüyenler var arkamdan
Nasıl yaşanması gerekiri bilen biri
Tozlarla öpüşmesini bilen biri
Yeşil ışığı aklından sayabilen biri
Geçelim bunları hep sonraki bölümler gelsin
“Tam bir kadınım” dedim içimden
Yanlış anlamalar olmasın diye
İçimden yalan söylüyorum
Tanrı iç yalanlara üzülebilir
Meyveler verildi, neon meyveler
Tükürelim diye yüzlerimize ışıklar
Havvalar bir büfe işletebilir, kanserli şeyler
Reddedeyim diye yaratılmış bu hışırtılı güruh
Yüzümü parçalıyor isteksiz dans vakitlerinde
Sabahları sevemem, onlar da sevmesin
Tam bir kadınım derken yol yanlış duyabilir
Bulutsuzluk özlemi gerçek bir duygudur
Çarpılmamak ve ezilmemek bir şehir dileği
Kedilerin ve köpeklerin üstüne basmamalısın
Kuşlara basman mümkün değil diye bakma yukarı
İnsan yavruları dinlenmiyor bak
Başkalarının acı mide suyuna bulandım diye
Evler sığlaşıyor, ağaçlar devrimci
Kendimin metaforu olarak yürürken
Başkalarına ilikliyorum gözlerimi
Başkalarının ilikli gözleri
Asfaltın buruştuğu yerde zifiri bir söz olup
Tanrıyı yol sormadıkları için gücendiriyor