karaköy açıklarında 

         kabuslarını uzakta tutuyorlar

ve gecenin sonunda

         kapının dışında bırakıyorlar

-bu saatte hepsi aynı-

         bırak pencereden düşeyim

fransız geçidi’nde 

         saçımda konfetilerle

bir cezayir türküsü:

 

“ .  . .  ……              ..  .                         Aux armes, citoyens!

 . . ……         ..    .   . . ..                         Formez vos bataillons!

. . ….            ……… ..                            Marchons! Marchons!

 ..   . . . .   .. …… . . . . . .                         Qu’un sang impur

..           . .. .. .          … .”                     Abreuve nos sillons!

 

hadi işte böyle ahaha çabuk yok koluma gir n’apıyorsun dur kaçıncı o sen de iç aman ben 

kaç tane acaba olur olur şu cadde de güzel oraya kadar evet dik dik dik dibini görmeyen…

 

fransız çıkmazı’nı geçince

         evet bu Tarantella’yı çalıyorsun

o caddede nasıl da kaçarız

         köpekler hırıldamaya başlıyor

düşme diye tutarım

         ve erkek çocuklar cehenneme gitti

ve tarihte yer alırız

         sonra Kübalılar sahneyi aldı

 

barlar cadde aydınlık gecenin sonu kan susuzluk barlar

dans cezayir türküsü arka cadde susamak ve kan dans

 

 

(2. Ses: Tom Waits – Tango Till They’re Sore)