Arianna savall içün;

Tanıdığın dizelerde tek bir sone yok şimdi
muhtelif bir çığlığın gölgesinde kayıp ettin dölünü
şimdi sana ne yaşamaktan

Kopan parçamda yeşillenen metafizik tohumlarına
allah dediğinden
artık bilmiyorum yatsı kaç rekat.
çocuk aklımla ördüğüm tasavvuf kılıfımda
bir keramet olduğundan habersizim
o halde bana ne yaşamaktan

göğüs kafesimde dinlenen kopuk kellene ithaf ettim gençölmeği
şimdi mis gibi demokratiktir katalonya
özerktir ve
dilleri çakılmamaktadır damaklarına engizisyonda
avrupai çekişmelerin ortasında durup
duvara çaldığın göbek bağımı sakla herkesten
“o bu dili bilmiyor” de
“hem daha yeni düştü amcası inşaattan, kafa üstü.”