enes özel

yeni insan- IX.

çocukken, iki mercan kemikten oluşur taşıyıcı sistemin
büyürsün vücudunu damarlar
ve yorganlar sarmaya başlar
suyun altından bakılınca uzaksın
yorganların su alır, su verir
balıkların arasında tutar seni
fakat suyun üstüne çıkarsan
lifli yiyeceklerle beslenen canlı sistemlerini görürsün

ve elbet boğulursun ışıkla dolarsa ağzın
ben odaları değiştiriyorum
yaz gelince kaldırıyorum kazakları

fakat yaprakların toprağa düşürdüğü gölge
seni örten bir dantel olur
geceleri buluşur tavşan ve zürafa
dolayısıyla ben armutları kestim, dilimledim
sana bir kucak kestim, biriken avuçlarla
büyük vagonlara girdim. içinde avuç pıhtıları taşınan
ilk anılar taşınan devlet ve emlaklara

sen bir çiçek gibi yanıp söndün
öylece şehirler yanıp söndü
yani bir soğan çalıştırmak için bahçeye çıkmıştım
bobini çeviriyordum, tıraşa gönderiyordum çamuru
doldurulmuş bir basınç şeridiydi benim alnım
bir pençe tarafından kesilir, kanar
kan akar akar, fakat hafta sonu tatil yapardı

avluya bakan odamda sis artardı
sis evlere çekilirdi pazarlar toplanırken
ben de gözenekli kalın yuvarlak camlarla
istemsiz hareketlerle kaplardım duvarları

sokağa çıkınca eve kaçmayı düşünen
tut mide bulantını, git kendine yeni mideler al