batur ozan togay

yine de benden sana

dişlerin buğday, rüzgârda salındığın
bir tomar kuş. işitme beni lakin

düşlerini koynuna kuşanmak şarkça
korkunç. doğru değil beraber uçuştuğum,

keşke! kara kıştan kursağımda
heves artamadı aşka meşke.

her şey ile mi gittin insafsız senden sonra
aş yok iştah yokmuş. sensiz yollar demir yollar

asfalt yollar yokuş. buna rağmen gidebildin
ya, of. hoş, boşluğunda konuşulmadı

döşümüzü ateşe veren işaretin. atmadın kaldı
düğüm ıssız. böyle içimizde. boğuk döşeklerde

ölümün göz içlerine bomboş baktığın için
en içten teşekkürlerimle.