batur ozan togay
yine de benden sana
dişlerin buğday, rüzgârda salındığın
bir tomar kuş. işitme beni lakin
düşlerini koynuna kuşanmak şarkça
korkunç. doğru değil beraber uçuştuğum,
keşke! kara kıştan kursağımda
heves artamadı aşka meşke.
her şey ile mi gittin insafsız senden sonra
aş yok iştah yokmuş. sensiz yollar demir yollar
asfalt yollar yokuş. buna rağmen gidebildin
ya, of. hoş, boşluğunda konuşulmadı
döşümüzü ateşe veren işaretin. atmadın kaldı
düğüm ıssız. böyle içimizde. boğuk döşeklerde
ölümün göz içlerine bomboş baktığın için
en içten teşekkürlerimle.